AFSCHEID
Toen je daar zo vredig lag, op bed
En ik op m’n knieën naast je zeeg
Ik pakte je bijna afgekoelde handen
M’n hoofd zo vol, m’n hart zo leeg
Het leek alsof je stilletjes sliep
En ik wilde je wakker maken
Maar diep in mijn wist ik wel
Dat je nooit meer zou ontwaken
Tranen liepen langs m’n wangen
Ik legde m’n handen op die van jou
En kon nog één keer tegen je zeggen
“Lieve Els, ik hou van jou”
Toen namen we afscheid, ik kuste je hand
En ben toen weer naar beneden gegaan
Bij de deur nog één keer omgekeken
Niet beseffend wat ons is aangedaan
Dag, lieve Els, het ga je goed
Rust zacht en vredig, was mijn laatste woord
En ik weet wel bijna zeker
Dat je me toen nog hebt gehoord
Ruud.