The first of time

 

Het was in het clubhuis van de voetbalclub

We vierden de verjaardag van je neef

De koffieronde lag al achter ons

En het feest was goed op dreef

 

De deur zwaaide met een luide piep open

Daar kwam je vrolijk binnen stappen

“Hallo, ik ben Els” riep je spontaan

En ik voelde mij naar adem happen

 

Je zwarte mini jurk met roze streep

Als ik mijn ogen sluit zie ik je nog staan

Mijn interesse was direct gewekt

Wie was jij en waar  vandaan

 

Je nam plaats schuin tegenover mij

En al snel raakten we aan de praat

Muziek, gitaar, we hadden veel gemeen

We praatten door tot ‘s avonds laat

 

Maar toen begon je over je recente scheiding

Na een huwelijk van 10 jaar

Ik voelde mij weer afstand nemen

Je was mogelijk voor iets nieuws niet klaar

 

De week erna werd er in Barendrecht gevoetbald

Door spelersvrouwen wel te verstaan

Je hebt je door je neef laten overhalen

Om ook als speelster mee te gaan

 

Waarom, ik zou het echt niet weten

Maar je vertouwde je sieraden aan mij

Je knip, je horloge en een ring

Ik voelde me als een kind zo blij

 

Na de wedstrijd zat je ver van mij vandaan

En dacht ik dat het een hersenspinsel was

Maar steeds die glimlach als je me aankeek

Je liet me je helpen met je jas

 

Kort daarop met de club naar Brabant

Waar een veteranen toernooi werd gespeeld

Ik was zielsgelukkig toen ook jij meeging

En was ik blijkbaar ook bij jou in beeld

 

De hele dag met elkaar opgetrokken

Als  verliefde tieners liepen wij rond

Gepraat, gelachen, gefeest en geflirt

En ons samenzijn ging van mond tot mond

 

Op de weg naar huis kwam je naast me zitten

En vroeg je of ik een sigaretje had

Alleen Gauloises, dat zijn hele zware

Je stak hem aan terwijl je naast me zat

 

Ik trok de stoute schoenen aan

En dacht: nu moet het gaan gebeuren

En nodigde je voor een etentje uit

Je zwoele “graag” opende alle deuren

 

Ik werd door mijn enthousiasme meegesleurd

En zette alle reserves aan de kant

“Wil je nu een eerzaam kopje koffie ?”

En streek met mijn vingers langs haar hand

 

Na haar “graag” reed de bus mij veel te langzaam

En het eerzaam werd geen eerzaam meer

Het werd een onstuimige nacht mag je wel stellen

En feitelijk kwam het hier op neer:

 

Vanaf die dag woonden we samen

En heb ik de rest van haar leven met haar gedeeld

Tot die verschrikkelijke dag, april ‘92

Toen werd die mokerslag uitgedeeld

 

Ik sluit mijn ogen en zie je staan

“Hallo, ik ben Els” met een brede lach

Mijn hart sloeg over en werd de jouwe

Toen ik je voor die eerste keer zag

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home
Onze veestapel
Gedichten
Media
PSP