The first of time
Het was in het clubhuis van de voetbalclub
We vierden de verjaardag van je neef
De koffieronde lag al achter ons
En het feest was goed op dreef
De deur zwaaide met een luide piep open
Daar kwam je vrolijk binnen stappen
“Hallo, ik ben Els” riep je spontaan
En ik voelde mij naar adem happen
Je zwarte mini jurk met roze streep
Als ik mijn ogen sluit zie ik je nog staan
Mijn interesse was direct gewekt
Wie was jij en waar vandaan
Je nam plaats schuin tegenover mij
En al snel raakten we aan de praat
Muziek, gitaar, we hadden veel gemeen
We praatten door tot ‘s avonds laat
Maar toen begon je over je recente scheiding
Na een huwelijk van 10 jaar
Ik voelde mij weer afstand nemen
Je was mogelijk voor iets nieuws niet klaar
De week erna werd er in Barendrecht gevoetbald
Door spelersvrouwen wel te verstaan
Je hebt je door je neef laten overhalen
Om ook als speelster mee te gaan
Waarom, ik zou het echt niet weten
Maar je vertouwde je sieraden aan mij
Je knip, je horloge en een ring
Ik voelde me als een kind zo blij
Na de wedstrijd zat je ver van mij vandaan
En dacht ik dat het een hersenspinsel was
Maar steeds die glimlach als je me aankeek
Je liet me je helpen met je jas
Kort daarop met de club naar Brabant
Waar een veteranen toernooi werd gespeeld
Ik was zielsgelukkig toen ook jij meeging
En was ik blijkbaar ook bij jou in beeld
De hele dag met elkaar opgetrokken
Als verliefde tieners liepen wij rond
Gepraat, gelachen, gefeest en geflirt
En ons samenzijn ging van mond tot mond
Op de weg naar huis kwam je naast me zitten
En vroeg je of ik een sigaretje had
Alleen Gauloises, dat zijn hele zware
Je stak hem aan terwijl je naast me zat
Ik trok de stoute schoenen aan
En dacht: nu moet het gaan gebeuren
En nodigde je voor een etentje uit
Je zwoele “graag” opende alle deuren
Ik werd door mijn enthousiasme meegesleurd
En zette alle reserves aan de kant
“Wil je nu een eerzaam kopje koffie ?”
En streek met mijn vingers langs haar hand
Na haar “graag” reed de bus mij veel te langzaam
En het eerzaam werd geen eerzaam meer
Het werd een onstuimige nacht mag je wel stellen
En feitelijk kwam het hier op neer:
Vanaf die dag woonden we samen
En heb ik de rest van haar leven met haar gedeeld
Tot die verschrikkelijke dag, april ‘92
Toen werd die mokerslag uitgedeeld
Ik sluit mijn ogen en zie je staan
“Hallo, ik ben Els” met een brede lach
Mijn hart sloeg over en werd de jouwe
Toen ik je voor die eerste keer zag