Houden van is kunnen laten gaan

 

Het gat wat nu gevallen is

Groeit als olie op het water

Alles in mijn leven overdekkend

Voel nu de angst voor “later”

 

Ik bouw al aan mijn toekomst

Een reden om door te leven

Een hele lieve, lieve vrouw

Die mij haar liefde zal geven

 

Toch groeit de pijn nog steeds

Wanneer dat stopt is niet te schatten

Als ik aan ons oude leventje denk

Kan het nog immer niet bevatten

 

Te snel, te vroeg en onrechtvaardig

Ben jij hier van ons weggerukt

En steeds meer ga ik door jou sterven

Onder eenzaamheid gebukt

 

Ik hou van jou, mijn lieve Els

Ook dat groeit telkens meer

Zal wel minder worden met de tijd

Maar het doet nog zo ongelofelijk veel zeer

 

“Houden van is kunnen laten gaan”

Heb ik altijd tegen elk gezegd

Alleen dat laten gaan, hé

Is nu nog voor mij niet weggelegd

 

Mis je

 

~

 

 

Home
Onze veestapel
Gedichten
Media
PSP